Ayla 14 yaşında, sinifdə həmişə fəal olan, öyrənməyi sevən və haqsızlığa qarşı səsini çəkinmədən ucaldan bir şagird idi. O, ədalət və bərabərlik mövzusunda həmişə düşüncəli cavablar verir, sinif müzakirələrində fəal iştirak edirdi.

Bir gün dərsdə müəllim sinfə belə bir sual verdi:

— Sizcə, məktəbdə ədalət nə deməkdir?

Ayla düşünmədən cavab verdi:

— Hər kəsə bərabər imkanlar vermək və heç kəsi cinsi, irqi və ya sosial vəziyyətinə görə ayrı-seçkiliyə məruz qoymamaqdır.

Lakin Elvin etiraz etdi:

— Amma oğlanlar daha güclüdür, qızlar isə ev işlərinə daha uyğun gəlir.

Ayla sakit, amma inamlı bir səslə dedi:

— Güc yalnız fiziki deyil. Məsələn, Marie Curie elmə böyük töhfələr verib, Rosa Parks isə cəmiyyətin dəyişməsinə səbəb olub. Onlar dünyaya təsir göstəriblər və bunu fiziki güclə yox, bilikləri və iradələri ilə ediblər.

Sinifdə sükut yarandı. Şagirdlər Ayla’nın sözləri üzərində düşündülər. Müəllim gülümsəyərək dedi:

— Ədalət odur ki, hamıya eyni imkanlar verilsin və hər kəsin potensialı tanınsın. Biz birlikdə öyrənir, birlikdə inkişaf edirik.

Ayla bu sözlərə razı olaraq başını tərpətdi. O başa düşdü ki, bərabərlik haqqında danışmaq insanlara yeni baxış bucağı qazandıra bilər və ədalət yalnız qaydalarla deyil, insanların bir-birinə hörmət və anlayış göstərməsindədir.